Leien dakje; Ronald Snijders
saskia de rooy
Het portret van Ronald Snijders was een ander verhaal. Gelukkig ging het helemaal niet van een leien dakje. Ronald moest twee keer komen zitten voor ik zag wat er mis ging. Nu is het altijd bijzonder als iemand model zit, we praten over van alles en nog wat maar nooit over koetjes en kalfjes. In de intimiteit van het ontstaan van dat werk in de klei gaan de verhalen altijd over de dingen die jouw (en mijn) leven de moeite waard maken. Of moeizaam maken. Of geweldig maken. Omdat ik in een portret de ziel van iemand wil vangen kan het niet over oppervlakkigheden gaan. En Ronald is een fantastisch verteller en daarbij intelligent en vol levenslust. Hij heeft heel veel meegemaakt en is heel bewust een schakel in zijn familie. En we hadden het natuurlijk ook over gekleurd zijn of wit zijn in deze samenleving, man zijn of vrouw, tegenstellingen. Uiteindelijk kon ik het portret goed afmaken. Nu zijn we allebei heel tevreden en was het nog een keer geweldig toen Ronald zijn portret kwam bekijken.
