Pakje Kunst

Wat is nu eigenlijk kunst. En wanneer is het geld waard en hoeveel dan. Onlangs heb ik piepkleine kunstwerkjes gemaakt voor in Pakje Kunst. Hazelnootjes met erin Seed Life Food gegraveerd met lemniscaatjes ertussen, het teken voor oneindigheid. En een piepklein logo. De hazelnootjes komen uit mijn tuin waar ik een inmiddels grote struik heb staan. Bij de gegraveerde nootjes zit een papiertje met nog meer dingen die de hazelnoot zou kunnen zijn en de vraag wat jíj erbij bedenkt. Engels en Nederlands. Ik werd er helemaal blij van. Zo’n Pakje Kunst kun je bij Pakje Kunst automaten -omgebouwde sigaretten automaten- trekken als een kroket uit de muur bij de Febo. Het kost 4 euro. Super leuk natuurlijk. Maar mijn vragende hazelnoot mag niet. Het is niet geschikt voor het Grote Publiek, voor De Massa. De regio managers waren het over eens. Wauw. Eens waren al die volwassenen uit de massa kinderen die zich verwonderden over De Dingen, die duizend keer vroegen ‘waarom’ en voor wie de werkelijkheid fluïde was. Ze zijn geworden tot consumenten met een huis hebben en een auto, duizend dingen om te kopen en doorlopend bang dat de wereld anders is dan ze verwachten. Ik houd niet van de massa.

Voor wie een filosofisch hazelnootje wil, ik heb er 30 gemaakt. Kom maar halen!

PS Natuurlijk zijn er meer vragen. Wat is een minimum tarief, wat is kwaliteit, wie bepaalt wat er in mijn oeuvre mag. Maak ik het uitsluitend ter promotie of doe ik het gratis of voor een bizar bedrag. Wat is mijn werk waard en wat ben ik waard. Doet kunst maken pijn of is het fijn.

Keulen 17 en 18 augustus

The latest heads I made are of insects! The Kölner Keramikermarkt has put out a competition with insects as a theme. It has been great to study insect heads and I will probably not stop making them. Aren't we all living on this earth together? If you are around Köln (or Cologne) or just longing to see some great ceramics and sculptures, please visit my stand nr. 42!

https://www.keramikerinnungnordrhein.de/koelner-keramikermarkt

Sokkels zijn vervelende dingen

Sokkels zijn vervelende dingen. Een lomp blok vaak dat er uitsluitend toe dient om een beeld uit het gewone te tillen. Van de tafel of van de grond. Een lift zonder schoonheid. Natuurlijk zijn er genoeg beeldhouwers die er ook zo over denken en het anders doen. Brancusi maakte zijn sokkels als het corps de ballet die zijn solostuk, 'Het Beeld', de ruimte in brengen. Spannend en verfrissend om te zien. Inspirerend. Heerlijk. Nu ben ik Brancusi niet dus doe ik het anders, ik gebruik vaak tafeltjes. Zelf-gemaakt natuurlijk en omdat ik binnenkort op Art Eindhoven sta wilde ik nieuwe tafeltjes die ook heel gemakkelijk te vervoeren zijn. Inklapbaar dus. Er zou een stagiaire komen voor het eerst, dus ik dacht, we gaan ontwerpen en dan zien we wel. Maar het ging als een tierelier en aan het eind van de middag hadden we een prototype staan! Hij blij, ik heel erg blij en ook bijna klaar voor Art Eindhoven (nog wel even 8 extra exemplaren maken). Art Eindhoven, stand 29, 13 en 14 april. Wil je komen, laat me weten, ik heb een aantal toegangskaarten te vergeven!

Dochtertje

Ik ruim mijn atelier op. Plastic zakken met klei, half uitgedroogd en hier en daar een half af beeld daartussen. Dan vind ik een opzetje van een portretje van mijn dochter. Het ligt er al jaren, het is mijn peuterdochter. Meteen weet ik weer hoe ze voelde, hoe zacht ze was, hoeveel ik van haar houd en ook al is het nog geen af portret, ik stook het toch. Heb ik maar mooi een schat gevonden!