Open de luiken van de verwondering, stel je voor wat er nog niet is!

 Een van de treurigste oplossingen door de politiek voorgesteld om minder CO2 uit te stoten en van de fossiele energie af te komen is het idee om meer kerncentrales te bouwen. Geef de man een schop zodat hij harder gaat lopen. Maar de man heeft een fiets nodig!

Natuurlijk is de mens in staat om manieren te ontdekken om een klein beetje van alle energie die de zon dagelijks over ons uitstort op te vangen, het is zoveel meer dan we nodig hebben. Wij hebben apparaten bedacht waarmee je op kilometers hoog in een stoeltje tv kan kijken terwijl je over de oceaan naar je bestemming raast. We hebben kleine doosjes ontworpen waarmee je kunt praten met iemand die 1000 km bij je vandaan staat. Natuurlijk kunnen we dit probleem oplossen! Maar het gaat niet zonder verbeelding, zonder nieuwsgierigheid, zonder verwondering, zonder voorstellings-vermogen, zonder fantasie. Dus trek uit de kast die kleurpotloden, die timmerkist en verzin, speel, ontdek! Er is een uitweg, er zijn er zelfs meer dan één. Ze zijn nieuw en klaar om te ontdekken.

Inspiratie meandert als een rivier

Afgelopen week leerde ik weer een boel nieuwe dingen. Dat wortels koolstof vasthouden en in de aarde brengen, dat levende planten de grond verrijken en dat is heel letterlijk zo! Covercrops (groenbemesters/bodembedekkers) zijn dus leuk boven de grond én onder de grond! Dat de natuur niet van blote aarde houdt. Dat je meerdere gewassen samen kunt zaaien en dat ze dan allebei beter groeien…. Nadat ik ben gestopt met iedere week grasmaaien, een zeis heb gekocht en het nu af en toe daarmee maai, heb ik weer nieuwe ideeën om eetbaar spul te zaaien en planten. Misschien krijg ik wel minder slakken als ik niet alle voor slakken lekkere dingen bij elkaar op een kluitje zet. Dat vind ik volgend jaar uit. Voor de winter heb ik mijn wormen-potten in metselkuipen gezet met  aarde met planten erin. Ik ben benieuwd!

Dat alles met alles samenhangt is dan ook het thema in mijn nieuwe werk. Inspiratie meandert als een rivier. Nieuw werk, dierenhoofden, Inside Outside beelden, zijn te zien en te koop bij Nulllll in Amersfoort,

http://www.nulllll.com/, Amersfoort, 4, 5, 6, OKTOBER 2019 

https://www.youtube.com/watch?v=uUmIdq0D6-A over grond en gewassen

Goede kunst is overal

Ik kijk door de catalogus van de Documenta 1992. Blader door heel veel kunst, het was zalig om er rond te lopen. Door hoor ik bij, ook al zien veel mensen de waarde van mijn niet, ook ik maak de kunstwereld. Ik zoek naar een van de kleinste en meest ontroerende kunstwerken die in mijn geheugen zijn gegrift, een ei in een glas water met een zeilbootje erboven. Klein. Kwetsbaar. Je zou kunnen denken dat het onaanzienlijk is. Het gaat ook over dromen. Ik  hoor dit niet allemaal in mijn hoofd terwijl ik ernaar sta te kijken, ik voel ontroering en dat het heel mooi is en kwetsbaar. Iets ook waar je gemakkelijk overheen kijkt. Dat geldt natuurlijk voor heel veel dingen in je leven, de kleine dingen mis je gemakkelijk. De wereld van dit moment (misschien is het altijd zo geweest) schreeuwt over alle belangrijke zaken heen, lijkt het.

Voor mij is dat kunst, terug naar de dingen die doorgaans verstopt zijn in je hart. Zodat je weer kunt voelen wat echt belangrijk is.

‘You always have to start anew’, 1991, Belu-simion Fainaru

Oprispingen

Steeds opnieuw komen er vreemde woorden uit de televisie. Ze zijn te pijnlijk om letterlijk te onthouden maar ze komen neer op; kunst is voor gekkies en kunst is eigenlijk op zijn best een hobby. Onbelangrijk. Iets voor in de marge. Niets om serieus te nemen. Als er dan een herdenking is van het een of ander verzamelen we ons rond een monument; jawel, een kunstwerk! Om heel belangrijke gebeurtenissen een plaats te geven, en dat hebben wij mensen kennelijk ook letterlijk nodig, maken we een monument. Als we trouwen geven we onze geliefde een ring. Mooie dingen die symbolen zijn voor belangrijke momenten, ons leven zit er vol mee. Een stad is geen plek waar we willen zijn zonder schoonheid, zonder theater, zonder muziekpodium. Leven zonder kunst kan maar, weh, het is geen lolletje. Leve de kunst dus! Leve het leven ten volle!

Poort naar Hier en Nu

Ik wilde nu eindelijk de 'Poort naar Hier en Nu' maken. Al het benodigde materiaal voor het beeld had ik al, ik ben nogal een verzamelaar. Een verzamelaar met veel ideeën, dat geeft een atelier vol troep. Althans, dat vinden mensen zonder ideeën al snel. Met staf uit mijn voorraad kon ik de lijn voor het beeld buigen en vormen tot  een poort en een ruimte. Als je door de poort stapt kom je in het Hier en Nu. De lijn is vrij dun en goud kleurig; het gouden randje om jouw wereld. Het lijkt een beeld van niets, alleen dat lijntje. Natuurlijk kun je jouw hier en nu ook zo beschouwen maar ook het is alles wat je hebt. Dat gouden randje is jouw perceptie. Hoe het is gemaakt, een beetje slordig, van materiaal dat ik nog had staan, vind ik heel fijn. Alles was in huis om deze doorgang naar het Hier en Nu te maken. Te zien bij Impulse, en, geweldig detail, daar ligt hij aan de ketting! Heel belangrijk dat je de Poort naar Hier en Nu niet laat stelen natuurlijk. Nu is hij heel makkelijk te demonteren trouwens, want hij moest natuurlijk wel in mijn auto passen maar dat blijft ons geheim. Meer van dit? http://www.saskiaderooy.nl/new-page-1-1/

Frankrijk

Op een dag werd me gevraagd om een beeld te restaureren, een portret van een kind, Valentin. Het was gemaakt door een franse beeldhouwer in 1800 nog wat. Een prachtig beeld. Dus ik repareerde het beeld onzichtbaar maar stevig en terwijl ik dat deed werd ik geraakt door de schoonheid van het beeld, het jongetje stal mijn hart en ik besloot het te kopiëren. Kopiëren is een manier om iets te leren en ik leerde heel veel terwijl ik dagen aan het beeld werkte. Natuurlijk wilde ik ook dat het mijn eigen beeld werd en hedendaags. Dus ik worstelde. Ik had zwartbakkende klei gekozen dat ik wit maakte met engobe. Ik deed er onderglazuur overheen, haalde dat er weer af, stookte het en was nog altijd niet blij. Vrij mens die ik ben, besloot ik acrylverf in te zetten (vloeken in de keramiekwereld, hihi). Tijdens dat moment werd de wereld opgesschrikt door de aanslag op Charlie Hebdo in Parijs. Dit resulteerde in een extra laag en de naam van het beeld. Je kunt het zien in Wageningen in Impulse, samen met veel ander werk.