Op 4 januari kreeg ik een geweldig e-mailtje. Iemand wilde om zijn vrouw te verrassen 2 beelden kopen, Priscilla, een buste (€ 4000) en het portret van Jan Sierhuis (€2400). Topstukken uit mijn collectie. Omdat de trouwdatum in zicht was vroeg hij of het wel snel kon. Het geld parkeerde hij op een USA bankrekening en voor transport voegde hij 300 euro extra toe. Dat ging lukken!
Ik maakte 2 kisten en bracht ze met spoed naar Fedex... Ze waren onderweg...
Toen ze waren afgeleverd kwam het geld niet. Ik kreeg het vriendelijke verzoek of ik 700 euro op een crypto wallet wilde over maken, dan zou het geld komen. Nou, nee, dat wilde ik niet. Ik belde die bank, en nee, die email die ik had gekregen kwam niet van hun. Juist ja. Ik belde de politie in Tsjechië, waar ik de beelden heen had gestuurd. Die was heel doortastend en ging meteen naar het adres waar de beelden waren, een soort opslag en transport bedrijf met vestigingen in Hongkong en China, de UK en Duitsland. En Tsjechië dus. Met dat bedrijf kon ik contact opnemen, er was een blauw linkje voor een email adres. Maar een blauw linkje, dat durfde ik niet aan te klikken! Ik was volledig in argwaan en achterdocht geschoten en ik vond dat Tiptrans bedrijf ook heel verdacht. Na bellen met mensen met verstand van verschillende dingen, vrienden van vrienden, oude kennissen, juristen, IT deskundigen en de politie in Amsterdam en Rumburk en een heleboel akelige scenario's in mijn hoofd reden Joost en ik zondag naar Dresden waar we een heerlijke romantische avond beleefden en sliepen in een enorm hotel. De volgende ochtend reden we door naar Rumburk. Daar maakten we, na een bezoek aan de politie en een paar uur wachten in een hip koffietentje, de kisten van de beelden open en zagen dat het goed was. Na nog een 'het is prima' bezoek aan de politie reden we in één ruk de 800 km naar huis. Daar hadden de kinderen zich grootmoedig gekweten van alle taken die bij het dagelijks leven horen, de kanjers.
In deze afgelopen weken heb ik dan ook veel opgestoken. Er zijn rotmensen op de wereld die gemene dingen doen en er zijn heel veel lieve mensen die je willen helpen waar ze kunnen. Mijn werk laat ik niet stelen maar een goed thuis bij mensen die het kopen vind ik hartstikke fijn. Ik ben samen met een super lieve man die me troost en helpt als dat nodig is. En mijn kinderen zijn groot geworden.
Heleen, Arthur, Arja, Myra, Yannick, Ramon, Linda, Erik, Bouke, Joost, Suse, Migchel, Marian, Stijn en Elve en de politie van Rumburk en Amsterdam; allemaal dank je wel!
De beelden staan weer te koop, wachtend op een goed thuis.
