In 2017 werd ik gevraagd om een project te doen op Carroll University in Wisconsin. Geïnspireerd op het Porem van Mokum maakten we (in)sight; a portrait project. Het was een project waarbij heel veel mensen van allerlei hoeken in Carroll betrokken werden om portretten te maken, interviews af te nemen, model te zitten en te helepen met de organisatie. Om de studenten te inspireren bij het idee dat het nog steeds interessant is om een portret te maken, ook al doen we dat al duizenden jaren maakte ik het (un)abiding portrait, het (on)vergankelijke portret, 5 portretten in dezelfde klei op 5 opeenvolgdende dagen. Uiteindelijk werd deze klei fluitjes, ocarina’s, die zijn gegeven aan mensen die een belangrijke rol speelden voor het project. De tentoonstelling van het project was in een bouwtrailer die speciaal voor de gelegenheid was ingehuurd. Het moment dat het veranderde van een bouwplaats naar een expositie was magisch. In 2022 was ook het boek af dat bij het project hoort. Het was heel fantastisch om te doen!

Ik had ook het geluk deel te kunnen nemen aan de stook van een Anagame oven, een op de Japanse grot oven geïnspireerde oven die in ongeveer een week op hout wordt opgestookt naar 1300 graden Celcius. Er was dan ook een groot team nodig om hem te stoken en ik mocht daar (een klein beetje) deel vanuit maken. De stukken die eruit zijn gekomen zijn heel bijzonder, je kunt zien hoe het vuur over ze heen is geraasd. Wauw! De vrouw in het maanpak hieronder rechts heeft dat aan ter bescherming tegen de hitte.