Goede kunst is overal

Ik kijk door de catalogus van de Documenta 1992. Blader door heel veel kunst, het was zalig om er rond te lopen. Door hoor ik bij, ook al zien veel mensen de waarde van mijn niet, ook ik maak de kunstwereld. Ik zoek naar een van de kleinste en meest ontroerende kunstwerken die in mijn geheugen zijn gegrift, een ei in een glas water met een zeilbootje erboven. Klein. Kwetsbaar. Je zou kunnen denken dat het onaanzienlijk is. Het gaat ook over dromen. Ik  hoor dit niet allemaal in mijn hoofd terwijl ik ernaar sta te kijken, ik voel ontroering en dat het heel mooi is en kwetsbaar. Iets ook waar je gemakkelijk overheen kijkt. Dat geldt natuurlijk voor heel veel dingen in je leven, de kleine dingen mis je gemakkelijk. De wereld van dit moment (misschien is het altijd zo geweest) schreeuwt over alle belangrijke zaken heen, lijkt het.

Voor mij is dat kunst, terug naar de dingen die doorgaans verstopt zijn in je hart. Zodat je weer kunt voelen wat echt belangrijk is.

‘You always have to start anew’, 1991, Belu-simion Fainaru

Dochtertje

Ik ruim mijn atelier op. Plastic zakken met klei, half uitgedroogd en hier en daar een half af beeld daartussen. Dan vind ik een opzetje van een portretje van mijn dochter. Het ligt er al jaren, het is mijn peuterdochter. Meteen weet ik weer hoe ze voelde, hoe zacht ze was, hoeveel ik van haar houd en ook al is het nog geen af portret, ik stook het toch. Heb ik maar mooi een schat gevonden!

Herdenken

Afgelopen wekend was ik in Londen om een gedenkplaats in te richten. Iemand van wie ik veel houd heeft zijn grote lief verloren. In het Verenigd Koninkrijk mag je, als je toestemming hebt van de langeigenaar een graf plaatsen. Ik werd gevraagd een keldertje te maken en een urn voor daarin. Ik maakte verschillende ontwerpen en voerde de gekozen urn uit in het grote formaat. Het keldertje is gemaakt van Belgisch hardsteen, als een puzzel die in elkaar past en door de aarde eromheen, als hij eenmaal geplaatst is, stevig op zijn plaats gehouden. Eroverheen komt een plaat van dezelfde steen als het terras dat erbij ligt. Het was een belangrijk moment, het plaatsen van de urn en van de plaat over het keldertje. Het was een eer om dit te mogen maken. Zo kon ik mijn liefde voor hen in deze objecten stoppen.